مطالعه پارامتریک رفتار مکانیکی قرنیه انسان پس از عمل لیزیک

لیزیک به عنوان یکی از روش های اصلاح عیوب انکساری چشم محسوب می گردد. در این عمل، لایه با ضخامت حدود 160 میکرون از روی قرنیه بریده می شود و سپس با یک پروفیل مناسب و توسط اشعه لیزر با سوزاندن و تبخیر قرنیه شکل خارجی آن را به گونه ای تغییر می دهند که عیوب انکساری بیمار رفع گردد. پس از انجام عملیات لیزر، لایه برداشته شده مجددا روی سطح قرنیه چسبانده می شود. از آنجایی که قرنیه انسان شبیه بخشی از یک محفظه تحت فشار عمل می کند و پس از عمل لیزیک فشار چشم افراد تغییر قابل توحهی نخواهد کرد لذا مقادیر متفاوت ضخامت باقیمانده قرنیه می تواند باعث ایجاد تغییر فرم های متفاوتی در قرنیه افراد مختلف بافشار داخلی چشم متفاوت گردد. در حال حاضر تاثیر رفتار مکانیکی قرنیه تحت فشار داخلی در اصلاح عیوب انکساری در نظر گرفته نمی شود. در این پایان نامه رفتار مکانیکی و تغییرات شعاع انحنای سطح خارجی قرنیه و شماره باقیمانده چشم پس از عمل لیزیک برای اصلاح نزدیک بینی تحت تاثیر پارامترهای نظیر ضخامت اولیه، شماره عمل شده و تغییرات فشار قرنیه (مقادیر متفاوت در افراد مختلف) با استفاده از زوش المان های محدود مطالعه شده است. در این پروژه نشان داده خواهد شد رابطه فشار داخلی و شماره باقیمانده چشم پس از عمل لیزیک خطی است. همچنین با افزایش ضخامت اولیه قرنیه، شماره باقیمانده چشم افزایش می یابد. از طرف دیگر در یک ضخامت اولیه یکسان، با افزایش شماره چشم میزان شماره باقیمانده پس از عمل لیزیک افزایش پیدا می کند.